शास्त्रकोषः

व्याघ्री यथा हरेत् पुत्रान् दंष्ट्राभ्यां न च पीडयेत् ।

भीता पतनभेदाभ्यां तद्वद् वर्णान् प्रयोजयेत् ॥(पाणिनीयशिक्षा,२५)

ತಾಯಿಹುಲಿಯು ತನ್ನ ಮರಿಗಳನ್ನು ಬಾಯಿಯಿಂದ ಕಚ್ಚಿಕೊಂಡು ಹಲ್ಲುಗಳ ನಡುವೆ ಗಟ್ಟಿಯಾಗಿ ಹಿಡಿದು ಕೆಳಗೆ ಬೀಳದಂತೆ , ಆದರೆ ಇನಿತೂ ನೋವಾಗದಂತೆ ಹೇಗೆ ವ್ಯವಹರಿಸುತ್ತದೆಯೋ ಹಾಗೆ ಅಕ್ಷರಗಳನ್ನು ಉಚ್ಚರಿಸಬೇಕು .

जिस प्रकार कोई बाघिन अपने बछ्डे को दातों से कोई बाधा उत्पन्न न करते हुए उसके गिरने का डर रखते हुए, अपने मुख से लेकर जाती है, उसी प्रकार वर्णों का उच्चारण करना उचित है । 

We must utter the letters as same as a tigress who while carrying her cub by her mouth, stays conscious of nor hurting neither making it fall down.